[Pałac]
Po wybuchu I wojny światowej w Warszawie powstał Polski Komitet Pomocy Sanitarnej. Celem tej organizacji społecznej było niesienie pomocy medycznej Polakom wcielonym w szeregi armii rosyjskiej. W Siedlcach do tego komitetu zgłaszały się uczennice i absolwentki żeńskich szkół średnich, między innymi Jadwigi Barszczewskiej i Konstancji Zembrzuskiej. W pałacu zorganizowano szpital. Jego lekarzem naczelnym i dyrektorem został doktor Eugeniusz Wiszniewski.
Następnie w latach podczas okupacji I wojny światowej w pałacu ulokował się sztab niemieckiego Okręgu Wojskowego Siedlce z generał-majorem baronem Seidlitz und Leipe na czele.
Tu także urzędował niemiecki gubernator generał Max von Wallenberg. Sprawował swój urząd do śmierci i został pochowany 1 lutego 1917 r. na cmentarzu wojennym w Siedlcach.
W dwudziestoleciu międzywojennym ten sztandarowy dla Siedlec obiekt zwany był Pałacem Biskupim. Miał w nim swoje apartamenty pasterz wskrzeszonej diecezji siedleckiej, czyli podlaskiej, ksiądz biskup Henryk Przeździecki.
Po II wojnie światowej budynek zajmowały miedzy innymi: Urząd Stanu Cywilnego, Podlaski Zespół Szkół Artystycznych, Prezydium Miejskiej Rady Narodowej i Urząd Miasta Siedlce. Obecnie siedzibę ma tutaj Rektorat Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.
Wychodząc z parku kierujemy się w stronę widocznego z daleka kościoła, zwanego przez siedlczan „Starym” kościołem. Gdy dochodzimy do ulicy Piłsudskiego po naszej lewej stronie widzimy szczątki dawnej bramy.
