7. Katedra
10. Żeńskie gimnazjum rosyjskie

[Ulica Jatkowa]

Ulica Jatkowa to obecna ulica Czerwonego Krzyża. Taką nazwę otrzymała około 1924 roku. Skręcamy w ulicę Czerwonego Krzyża i docieramy do jej skrzyżowania z ulicą Browarną.

Anna Kahan mieszkała z rodziną w domu przy ulicy Jatkowej 9. Obecnie jest w tym miejscu nowy budynek na rogu ulicy Czerwonego Krzyża i Browarnej. Stąd w każdy piątkowy poranek wychodziła do piekarni po chałki i słodkie bułki. Takie miała obowiązki tego dnia przed śniadaniem. Chałki zapewne kupowała w piekarni usytuowanej przy tej samej ulicy. Było przy niej kilka, do wyboru: D. Flam (ul. Jatkowa 2), J. Piekarz (nr 4), R. Słuszna (nr 5) i pod numerem 10 E. Rak. Blisko miała także do piekarni E. Ryneckiej przy ul. Browarnej 7.

Jej ojciec, człowiek bardzo religijny, miał niedaleko do świątyni związanej z wykonywanym przez niego zawodem, bóżnicy rzeźników. Usytuowana była nieco dalej na północ od domu, przy następnym skrzyżowaniu ulicy Jatkowej z Prospektową (teraz Mieczysława Asłanowicza). Stała po tej samej, nieparzystej stronie ulicy. Została rozebrana w 1999 r. przez Gminę Żydowską w Warszawie.

W tym samym roku znikł z pejzażu Siedlec ostatni kamienny, kryty rynsztok na Podlasiu. Ten relikt dawnej infrastruktury miejskiej istniał na zachodnim skraju ulicy Pałacowej (obecnie Tadeusza Kościuszki). Dawał wyobrażenie o warunkach sanitarnych miasta w czasach opisywanych przez naszą diarystkę.

We wszelkie wygody, bez których nie moglibyśmy sobie wyobrazić życia, jako pierwsza w Siedlcach była wyposażona kamienica Wiktora Miłkowskiego przy ul. Alejowej (dziś Kilińskiego). Miała własne ujęcie wody, pompę napędzaną silnikiem spalinowym, centralne ogrzewanie, łazienkę, toaletę i szambo. Zbudowano ją w latach 1900–1906 z zysków osiągniętych z produkcji Fabryki Maszyn i Narzędzi Rolniczych W. Miłkowskiego, funkcjonującej w budynku przy obecnej ulicy Kilińskiego 16. Za czasów Anny była jedyną kamienicą w mieście o takim standardzie sanitarnym.

A w jakich warunkach żyli pozostali mieszkańcy Siedlec? Na to pytanie odpowiada autorka „Dzienników” pod datą 27 czerwca 1915 r.

„Teraz prawie codziennie zjawiają się w okolicy inspektorzy, żeby egzekwować przepisy sanitarne. Wielu ludzi ukarano grzywną, ale przynajmniej nasza ulica jest czystsza niż przedtem. Nie uważam jednak, żeby zakaz wylewania pomyj do rynsztoku w ciągu dnia był dobry. Trzymanie tego, w taki upał, w wiadrze w domu, może naprawdę wywołać epidemię. Już czas, żebyśmy i my mieli kanały ściekowe jak w Warszawie”.

Skręcamy w prawo w stronę parku. Po dojściu do ulicy Konarskiego na wprost widzimy budynek Pałacu, po jego prawej stronie znajduje się siedziba Archiwum Państwowego w Siedlcach. W tym budynku mieściło się Żeńskie gimnazjum rosyjskie. Do szkoły wchodziło się drzwiami usytuowanymi dokładnie naprzeciw wjazdu na dziedziniec poczty przy obecnej ulicy Biskupa Ignacego Świrskiego.

7. Katedra
10. Żeńskie gimnazjum rosyjskie
Powrót do strony głównej